1922'de liseyi bitirip yeniden Meclis memurluğuna dönünce, Rauf (Orbay) Bey'i Meclis'te buldum. Tutsaklıktan kurtulmuş, Ankara'ya gelmişti. Meclis'te Sivas Milletvekili, Kabine'de İcra Vekilleri Heyeti Reisi (Başbakan)
olarak bulunuyordu. Güzel konuşurdu. O zaman artık belirginleşmiş olan birinci ve ikinci grup milletvekillerinin çoğunluğunca sevilirdi. Biz memurlar da onu pek severdik. Çok sevimli ve alçakgönüllü bir davranışı vardı. Evrak ve Tahrirat (Yazıişleri) Müdürümüz Necmettin Sahir (Sılan) Bey'in yanına sık sık gelir, bizleri de her zaman selamlar, hatır sorardı. Açık ve mert halini, nazik ve erkekçe davranışını pek beğenirdim. Ona karşı olan kişisel sevgi ve saygımı hiçbir zaman yitirmedim.